Web3 düzenleme çerçevesini pratikte nasıl uygulayabilirim?

Bu makale, Web3 teknolojisinin faydalarını korumak, internetin geleceğini güvence altına almak ve yasadışı faaliyetler ile tüketici zararları riskini azaltmak amacıyla bir Web3 düzenleme çerçevesi oluşturan "Web3 Uygulamalarını Düzenlemek, Protokolleri Değil" serisinin dördüncü kısmıdır. Bu çerçevenin temel ilkesi, işletmelerin düzenlemenin odak noktası olması gerektiğidir, merkeziyetsiz otonom yazılımların değil.

Bu serinin ilk üç bölümünde oluşturulan çerçeve, düzenlemenin belirsiz olduğu anlamına gelir - bu, Web3'e hangi tür düzenlemelerin uygulanması gerektiği konusunda sabit bir görüşü olmadığı anlamına gelir. Aksine, bu çerçeve Web3 iş düzenlemelerini değerlendirmek ve uygulamak için bir yaklaşım sunar, bu da piyasa yapısı, gizlilik veya şu anda Web2 işletmelerine uygulanabilecek herhangi bir diğer tür düzenleme ile ilgili düzenlemeleri içerir. Bu çerçeve yalnızca, düzenlemenin meşru bir amacı olması gerektiğini, düzenlenecek varlıklar ve faaliyetler ile çözülmesi gereken risklerle uyumlu olması gerektiğini ve gerçekten "teknolojik tarafsızlığı" koruması gerektiğini belirtir; yeni teknolojilerde kazananları seçmek değildir (.

Bu yazıda, bu çerçevenin varsayımsal bir piyasa yapısı düzenlemesine nasıl uygulandığını, yani dijital varlık ticaretinin yasalarla yönetimi ve ilgili düzenleme ) hakkında gösteriyoruz. Öncelikle varsayımsal düzenlemenin kapsamını tanımlıyoruz, ardından düzenlemenin farklı kurallarının ve gereksinimlerinin web3 alanındaki farklı katılımcılar ve uygulamalar için nasıl uygulanacağını açıklıyoruz. Bu analiz, düzenlemedeki en katı gereksinimlerin, kullanıcılar için en büyük riski oluşturan uygulamalara uygulanması gerektiğini ve en az risk oluşturan uygulamaların daha az düzenlemeye tabi olması gerektiğini göstermektedir. Bu risk ağırlıklı yaklaşım, tüketicilerin korunmasını sağlarken aynı zamanda yeniliği de korur.

Her ne kadar burada tartıştığımız düzenleyici örnekler kripto yönlü finansal kullanım durumlarına odaklansa da, bu analiz "Web3 uygulamalarını düzenlemek, protokolleri değil" çerçevesinin gelecekte sosyal medya, gig ekonomisi ve içerik oluşturma uygulamalarıyla ilgili düzenlemeleri uygun bir şekilde özelleştirmek için kullanılabileceğini göstermelidir.

Tanım "Yönetmelik"

Analiz ederken, öncelikle bu çerçevenin uygulanacağı varsayımsal düzenlemeleri tanımladık ve bu düzenlemenin Banka Gizliliği Yasası (BSA) kapsamına alınıp alınmayacağını değerlendirdik.

( Piyasa Yapısı Düzenlemesi

Piyasa yapısı yasası, 2022'de birçok politika yapıcı ve düzenleyici için bir odak noktasıydı; çünkü dijital varlık piyasasının düzenlenmesinin gerekli olduğuna inanıyorlardı. 2023'te, aşağıdaki politika hedeflerinin etkisiyle piyasa yapısı yasası ve düzenleyici uygulamanın yeniden hayata geçirilmesi için çaba sarf edilmesini bekliyoruz.

1. Kullanıcıları risklerden korumak, mülkiyet ilişkileri, çıkar çatışmaları ve kaydedilmemiş ticaret platformlarında yasa dışı varlık ticareti yapmaktan kaynaklanan riskler dahil.

2. Yasadışı varlıkların ticaretini kısıtlamak, tokenleştirilmiş menkul kıymetler ve türev ürünler dahil;

3. İnovasyonu Teşvik Etmek

Merkeziyetsiz borsa, kısa vadede herhangi bir piyasa yapısı yasası ve uygulayıcı düzenlemenin dışında kalma olasılığı bulunsa da, nihayetinde düzenleyici kapsam dışında sonsuza dek faaliyet göstermeleri pek olası değildir. Böyle bir düzenleme, merkezi borsalar için )1### önemli ölçüde olumsuz olacaktır; (2) merkezi riskleri yeniden getirerek merkeziyetsiz finans ( DeFi ) ekosisteminde varlık gösterebilir, (3) bu nedenle herhangi bir piyasa yapısı yasası ve uygulayıcı düzenlemenin etkinliğini sorgulatır. Politika yapıcılar, DeFi'yi bu yasaların ve sonraki düzenleyici çalışmanın kapsamına dahil ederse, ekosistemin ve kullanıcılarının oluşturduğu risklere göre farklı DeFi varlıkları ve faaliyetleri temelinde hedeflerini ve belirli düzenleyici gereksinimlerini uygun bir şekilde ayarlamalıdır.

Yeni piyasa yapısı yasasının, dijital varlık ticaretini doğrudan teşvik eden ticaret tesislerinin, bir veya daha fazla yeni uygulama düzenlemesi kayıt gerekliliğine uyması gerektiğini belirten bir referans gereksinimi içerdiğini varsayıyoruz. Amacı, yasanın herhangi bir kullanıcının doğrudan dijital varlık ticareti yapabileceği borsa ( merkezileştirilmiş veya merkeziyetsiz ) olarak kapsamasını sağlamaktır. Bu yasa ayrıca, (1) müşteri varlıklarının saklanması, (2) ticaret tesislerinde değiş tokuş edilen dijital varlıkların listeleme kuralları, (3) tüm ticaret faaliyetlerinin kayıt tutulma gereklilikleri, (4) ticaret işleme kılavuzları, (5) çıkar çatışmaları, (6) yönetim standartları olarak operasyon ve güvenlik riskleri için sistem garantileri oluşturulması, (7) raporlama gereklilikleri, (8) mali kaynakların asgari limitleri, (9) ticaret kullanımıyla ilgili risklerin açıklanması ve (10) kod denetimi gibi belirli uyum yükümlülüklerini de içermektedir. Amacımız için, bu varsayımsal düzenlemeye "Yönetmelik" adını vereceğiz.

Artık "Yönetmelik" in ilke gerekliliklerinin bir özetini çıkardık, ancak bu "Yönetmelik" in neleri içermediği konusunda tartışmaya değer. Öncelikle, herhangi bir piyasa yapısı mevzuatı, dijital varlıkların ne zaman menkul kıymet veya mal olarak kabul edilmesi gerektiğini netleştiren yasal bir tanım içerebilir; böylece ABD Menkul Kıymetler ve Borsa Komisyonu veya ABD Emtia Vadeli İşlemler Komisyonu'na belirli ( veya birleşik ) yetkileri vererek bu "Yönetmelik" i yayımlama ve uygulama yetkisi tanımış olur. Ancak, dijital varlıkların menkul kıymet mi yoksa mal mı olduğu, bu çerçevenin amacına bağlı değildir; bu çerçeve, varlık temelli değil, ticarete dayalı düzenlemeleri değerlendiren ve uygulayan bir çerçevedir. Dijital varlık, bir uygulama, protokol veya merkezi olmayan özerk bir organizasyon ( DAO ) değil, bir varlıktır. Bu nedenle, birçok web3 geliştiricisi ve politika yapıcısı bu netliğin sağladığı korumaları arzulasa da, aslında "web3 uygulamalarını, protokolleri değil, düzenleme" çerçevesini uygulamak için net bir tanıma ihtiyaç yoktur.

İkincisi, herhangi bir piyasa yapısı yasası ve uygulaması, diğer piyasa katılımcıları ( ile aracılar, brokerler, saklayıcılar vb. tanıtımını da içerebilir ) ve genellikle borsa ile ilgili diğer etkinlik kurallarını. Bu diğer piyasa katılımcılarına yönelik olarak tasarlanmış düzenlemelerin, aslında bazı merkeziyetsiz borsa uygulamaları için daha uygun olabileceği düşünülmektedir, çünkü bu uygulamaların faaliyet doğası, geleneksel borsalara kıyasla bu diğer katılımcıların faaliyetlerine daha benzer. Örneğin, emir yönlendirme ve yönlendirme işlevi gören merkeziyetsiz borsalar, genellikle merkezi borsalardan ziyade, "Ticaret Kanunu" kapsamındaki tanıtım aracılarının işlevlerine daha yakın olabilir; ya da SEC'in "en iyi uygulama" kuralları gibi bir düzenleyici çerçeveye daha uygun olabilir, borsa düzenlemeleri yerine. Ancak, basitlik adına, bu piyasa katılımcılarına uygulanacak kuralları dışarıda bıraktık ve doğrudan dijital varlık ticaretini ve takasını kolaylaştıran tüm uygulamaları borsa olarak değerlendirdik. Her durumda, önerilen düzenlemelerin bu diğer katılımcılarla ilgili kurallar oluşturması durumunda, aşağıdaki analiz, bu kuralların merkeziyetsiz borsalar üzerindeki etkisini aynı şekilde değerlendirmek için kullanılabilir.

( Banka Gizliliği Yasası

"Bankacılık Gizliliği Yasası" )BSA### - Suçluların finansal kuruluşları kullanarak gizlenmelerini veya kara para aklamalarını önlemeyi amaçlayan bir yasadır - ve uygulanması finansal aracılara bazı yükümlülükler getirmektedir, bunlar arasında müşteri özen yükümlülüğü (CDD) ve müşteri kimlik tespiti programı (CIP) gereklilikleri bankalar ve aracılık/ticaret firmaları gibi ( için geçerlidir veya müşterileri doğrulamayı ve müşteri verileri ile kimlik doğrulama ile ilgili bazı raporlama yükümlülüklerini yerine getirmeyi gerektirmektedir, genellikle "KYC" önlemleri ) olarak adlandırılmaktadır, örneğin para hizmeti işletmeleri veya "MSB" ( için geçerlidir. Ticaretin daha geniş Web3 ekosistemindeki rolü göz önüne alındığında, piyasa yapısı yasası ve düzenlemenin uygulanması dijital varlık borsa faaliyetlerini BSA'nın gerekliliklerine tabi kılabilir. Bu gerekliliklerin merkezi borsalar üzerindeki etkisi büyük olmayabilir, çünkü zaten MSB olarak BSA'ya tabi tutulmuşlardır; ancak BSA'nın gerekliliklerini merkezi olmayan borsa protokol erişimi sağlayan uygulamalara ) ve bankalar veya MSB olarak düzenlenmeyenlere uygulamak gereksiz veya faydasız olabilir. Pratikte, bu gereklilikler düzenlemenin sonuçlarını büyük ölçüde çarpıtabilir ve nihayetinde düzenlemenin arkasındaki politika hedeflerine aykırı düşebilir. İşte nedenleri:

Öncelikle, BSA'nın politika hedefleri, merkeziyetsiz borsa erişimi sağlayan uygulamalara KYC gereksinimlerini uygulamadan gerçekleştirilmesi mümkündür. BSA gereklilikleri, yasadışı faaliyetlerin araştırılmasına yardımcı olsa da, araştırmacılar pratikte BSA'nın zaten kapsadığı fiat para giriş ve çıkışlarından, örneğin merkeziyetsiz borsa ve ödeme işleyicileri (MSBs) ile bankalardan gerekli aidiyet kanıtlarını etkili bir şekilde elde edebilmiştir. Örneğin, mevcut düzenleyici önlemler, belirli bir ticaret platformu ve belirli bir platform ( gibi merkeziyetsiz borsalar ) da dahil olmak üzere para aktarıcılarına uygulanmıştır ve belirli bir ödeme platformu ve belirli bir ödeme platformu ( gibi diğer sanal varlık hizmet sağlayıcılarından, kullanıcıların zincire para getirmeden önce kimliklerini doğrulamalarını talep etmektedir. Bu bilgiler, özel sektör, yasadışı faaliyetlerle mücadele eden kurumlar ve düzenleyici kurumların araştırmacılarının, bu mekanizmalar aracılığıyla işlem yapan kullanıcıların aidiyet bilgilerini toplamalarını sağlamaktadır, merkeziyetsiz borsa aracılığıyla gerçekleştirilen herhangi bir işlem dahil.

İkincisi, merkeziyetsiz borsa protokollerinin uygulama kullanıcı deneyimine yeni önemli sürtünmeler eklemek, bu Yönetmeliğin üç politika hedefine de zarar verebilir ve kullanıcıları düzenlenmiş ve yasal uyumlu uygulamalardan uyumsuz veya tamamen düzenlenmemiş uygulamalara yönlendirebilir. Bu serinin üçüncü bölümünde tartışıldığı gibi, bu düzenlenmemiş veya uyumsuz uygulamaların ortaya çıkması, açık ve izin gerektirmeyen internet protokollerinin kurulmasının kaçınılmaz bir sonucudur. Bu nedenle, kullanıcıları düzenlenmiş uygulamaları kullanmaya teşvik edecek etkili bir düzenleme tasarımı gereklidir. Tüm uygulamaların KYC önlemleri uygulamasını talep etmek ters etki yaratabilir.

Blockchain'ın şeffaflığı, kullanıcıların gizliliklerini korumaları için son derece güçlü bir teşvik sağlamaktadır - kişisel kimlik bilgilerini ) PII ( toplayan tarafların beklenmedik ) güvenlik açıkları veya siber saldırılar ( ya da kasıtlı ifşalar, kullanıcıların tüm işlem geçmişlerini açığa çıkararak onları kimlik hırsızlığı, soygun ve kaçırma gibi suç faaliyetlerinin potansiyel hedefleri haline getirebilir. Bu nedenle, kullanıcılar mümkün olduğunca az sayıda ticaret tarafına PII sağlamaya teşvik edilmektedir. KYC gerekliliklerinden kaçınma motivasyonu ve fırsatları, düzenlemenin başarısını tehlikeye atmakta, kullanıcıları daha büyük risklerle karşı karşıya bırakmakta, yasadışı varlıkların ticaretini artırmakta ve yeniliği engellemektedir. Ayrıca, belirli uygulamalara BSA gerekliliklerinin uygulanması, bazı durumlarda anayasal meydan okumalar olasılığını tetikleyebilir.

Üçüncü olarak, BSA yükümlülüğünün başlangıç şirketlerine getireceği maliyetler nedeniyle yeniliği engelleyen sorunlar daha karmaşık hale geliyor. Özellikle, uyum süreçleri ve veri gizliliği maliyetleri, yeni doğan kârlı veya kâr amacı gütmeyen uygulamaları işletmekte olan şirketler için aşılmaz hale gelebilir ve bu da girişimcilerin bu uygulamaları oluşturma ve işletme istekliliğini azaltır. Bu, kullanıcıların erişebileceği uygulama sayısını azaltacak ve rekabeti azaltacak, bu da merkezi riskleri artırabilir. Örneğin, uyum sağlayabilen kârlı uygulamalar, rekabetin olmamasından fayda sağlayacak ve bu uygulamalar temel protokol üzerinde daha fazla etki yaratacaktır. Sonuç olarak, bu, protokolün ağ etkilerinin aslında bu güçlü uygulamalara ait olmasına neden olabilir. Örneğin, daha fazla kullanıcı ağa erişim aradıkça, kârlı uygulamalara yönlendirileceklerdir, bu da onların kullanıcılarından daha büyük kazançlar elde etmelerini sağlayacaktır. Bu dinamik, blockchain teknolojisinin gerçekleştirmeyi amaçladığı özgür, açık ve merkeziyetsiz internet hedefleriyle tam olarak zıttır. Bu antienovasyon ortamı, girişimcileri başka yerlerde inşa etmeye teşvik edecek ve ABD yasalarının şeffaflığının azalmasına neden olabilir.

Dördüncü olarak, Yönetmelik'te BSA gerekliliklerinin eklenmesi, blok zinciri teknolojisinin finansal kapsayıcılık avantajını zayıflatabilir. Örneğin, merkeziyetsiz borsa, blok zinciri tabanlı finansal sistemin önemli bir direğidir ve finansal hizmetlerin, kredi, tasarruf ve sigorta dahil olmak üzere, mevcut bankacılık sisteminden daha geniş bir kitleye sunulmasını ummaktadır. KYC gereklilikleri, bu taahhüdü kısaltacak ve mültecileri de içeren yoksul ve dezavantajlı grupların bu teknolojiyi kullanma olasılığını azaltacaktır.

Özetle, Amerika Birleşik Devletleri'nin mevcut yasalarının çoğu uygulama ve protokolü BSA'nın dışına çıkarması mantıklıdır. FinCEN'in 2019'da yayınladığı kılavuzda da açıkça belirtildiği gibi, düzenlemeye tabi olmayan, kendiliğinden uygulanan kod veya yazılım kendiliğinden BSA yükümlülüğünü tetiklemez çünkü yazılım sağlayıcıları para transferi yapanlar değildir. FinCEN, "para transferi hizmetlerini desteklemek için para transferi yapanlar için teslimat, iletişim veya ağ erişim hizmetleri sağlayanların" para transferi yapanların tanımına girmediğini belirtmiştir. [31 CFR § 1010.100 )ff()5()ii(]. Bunun nedeni, araç ) iletişim, donanım veya yazılım ( sağlayıcılarının "ticaretle uğraşması ve para transferi yapmaması"dır.

Yukarıda belirtilen nedenlerden ötürü, "Düzenleme" veya buna ilişkin analizimizde Banka Gizlilik Yasası ile ilgili herhangi bir gerekliliği dahil etmedik.

Uygulama "Yönetmelik"

Şimdi bu "Yönetmelik" )'in BSA ile ilgili herhangi bir gereklilik olmadan ( uygulamadaki kullanımını göstereceğiz; merkezi borsalardan basit blok kaynak yöneticilerine kadar farklı özelliklere sahip uygulamaları içermektedir. Aşağıdaki tabloda analizimizi özetledik, bu grafik analiz edilen çeşitli uygulama türlerine göre göreli risk, kullanıcı sayısı ve düzenleyici gereklilikleri çizmektedir.

![a16z denetim serisi yeni makale: Web3 denetim çerçevesinin pratikte nasıl uygulanacağı?])